தினம் தினம் .....!

பகலில் சுமையாய் இருக்கிறேன்
இரவில் பிணமாய் கிடக்கிறேன்
வேதனைகளும் சோதனைகளும்
என்னை தொடரும் பொழுது

பல வருடங்கள்
எனக்கான தன்மானத்தை
காப்பாற்றி வந்த பின்
சுகத்தை நீ தடவிக் கொள்ளும்
அந்த சில் நொடிகளில் மின்னலாய் சிந்திக்கின்றேன்.

பனி காலத்திலும், நுவரெலியா
கிழக்கு மண்ணின் உஷ்ணமாய் சுடுகிறது.

அனலாய் சுடுகிறது மனசு
பெண்மை புனிதமானது
என்பதை புரியாதவர் பலர்

தாய்மையின் உணர்வுகளை
அடைவதற்காய் நாயாய்
அலைகின்றனர்.

ஒரு முட்டையின்
கருவாய் -
கற்பினை மட்டும் உடைத்து விடாது
காப்பாற்றுகிறேன்.

தினம் தினம் வெள்ளையாகிப் போகும் முடிகளும்..
உதிரிப் போகும் நினைவுகளும்.......
இருளாய் மாறும் நினைவுகளும்......
சுடராய் மாறும் பகல்களும்.....

நான் -
எது வந்திடினும்
மானத்தை காப்பதால்
மரியாதையை வளர்ப்பதால்
பெண்மையை போற்றுவதால் எப்போதும்
என் பெண்மை சூரியனாகவே பிரகாசிக்கின்றது.