முன்னே-உள்ளங்கள்
அழுது வடித்தன....!
பின்னே
நிம்மதி கிடைக்கும்
என்று எதிர்பார்த்திருந்தவர்கட்கு
எத்தனை ஏமாற்றம்....?
அமைதி காக்க வந்த
படையினர்....
வெறும் பாராங்கற்களாய் வீதியில்.....!
இன்னும்-இங்கே
உயிர்ப் பலிகள்!
தினமும்-
பத்திரிகைகள் சுமர்ந்து வரும்
படு பாதகச் செயல்களைத் தான்
விழிகள் வாங்கிக்கொள்கிறது!
நிம்மதி மூச்சைச் சுவாசிக்கும்
ஒரு நேரத்துக்காக
எத்தனை காலங்கலாகக்
காத்திருக்கிறோம்!
அது-
எப்போது நம்மை நாடி வருமோ....?
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக