அந்தி நிலவின் நிலலொழுகும்
அலைகளின் தடவுலுடே
மேகத்தின் அழகை ரசித்திருப்பேன்
தாக்கப்பட்ட நிலையிலும்
என் மனம் சமாதானம் தேடும்
சுதந்திரம் குளிக்கும்
ஊரெல்லைகளில் திரியும் தென்றல் நான்
இதயத்தின் நிம்மதி சுவாசத்தை
இந்த மண்ணில் இழந்தேன்
இளமைகளின் அழகை .....
பறவைகளின் ஒலியை ....
இயற்கையின் இடுப்பை ....
தனிமையின் ஸ்பரிசத்தை ....
இதயத்தின் காதல் உணர்வினை ...
புதைத்து எழும் நாகரிகக் குறைவு
சந்திரனின் ஒளியும் மேகத்தின் மறைவில்
மின்னலின் புற நீக்கல்
மனிதனின் மாற்றமும்
சுழலின் மறுதவிப்பும் ....
நிம்மதிப் பெறு மூச்சில்
சுவாசிப்போர் எவருமிலர்
தலை நிமிர்ந்து
வானைப் பார்க்கின்றேன்
பாதியாய் -நிலவு
துயர் வடித்து
என் வதனம் பார்த்தாழும்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக