நான் நானாக இருகின்றேன்
நீ
நீயாக இரு ..!

கவிதை நம் உயிர் மூச்சு
நல்மனதோடு யோசித்துப் பாரு
துன்பம் துயரம் போக்க நீ வாழு
போட்டி பொறாமையின்றி எழுது

எழுதிடாதே நீ மனம் நொந்து
வேதனை நுகர்ந்திடுமது உன் மனது
இறைவனை நினைத்து கவிதை பாடு
வந்திடாது உனக் கொரு நாளும் கேடு..!

எப்படி படிக்க...

எப்படி சொல்வது
நாளை என்ன நடக்குமென்று
எதை எதை சந்திப்பது என்று ......?

எப்படி யோசிப்பது
யோசிப்பதெல்லாம் உண்மையாய்
நடக்கும் என்று.....?

கவிதையாவது எழுதியிருக்கலாம்
வாழ்க்கை என்பதன்
வரைவிலக்கணங்கள் எப்படி என்று .....?.

மரணம் ஒன்றே நிச்சய வாழ்வு
என நினைத்திருந்த என்னிடம் ....

வாழ்க்கை ஒரு புத்தகமென்று சொன்னால்
எப்படி படிக்க முடியும் ?
எனக்குத் தெரியாததைப்பற்றி ....

நொந்து வெந்து

துடி துடிக்கும் மீனாய்
நீரில்லாத நிலத்தை நோக்கி
என் உயிர் கொதித்து அலர்கின்றது

இறைவனின் சோதனையென வியாதிகள்
உடல் வலியெடுத்து

நாடி நரம்புகளில் ஊர்ந்து 
குருதியில் உறைந்து உருவத்தை மாற்றும்

இன்சுலினை உறிஞ்சி சுவாசிக்கும் மூச்சு

மெக்போமின் ,டானியல் சக்கரையின் சமநிலை கட்டுப்பாடு
நொந்து வெந்து வேதனை சுமக்கின்றன
உச்சி முதல் உள்ளன்க்கால் வரை

காச்சலாய் ...தலையிடியாய் ....
நடு நடங்கும் உறுப்புகளாய் ...
நாவுகள் வரண்டு அருவியாய் பாய்ந்தோடும் வியவைத் துளிகள்

மூச்சு வாங்கும் உணர்வுகளின் உறுப்புக்கள்
இருளாய் மாறியும் ... மங்களாய் தோன்றியும் ...
பார்வைகள் தூரப்பார்வையாய் தெளிவற்றுக் கிடக்கும்

சங்கிலித் தொடராய் மாற்றங்கள் தொடர ...
உடம்பில் ஒட்டிக்கிடக்கும் வலி

சாவடிக்கும் நோவு
சோதனை நிறைந்த விதி
பொறுமை சோதிக்கும் வியாதி
தன்னை தங்கவைக்கின்றது வைத்திய சாலைகளில்

வாழ்க்கயின் போலி பிறப்பு
வயிற்றில் கருவாகி , உருவாகி
மண்ணில் சங்கமமாகின்றது

மனதை தடவிய அவள் பாசம்
என்றும் என் சுவாச மூச்சு
இதயம் முக(ர்)ந்த அன்பு
உயிராய் தானே வாழும் ...!

மனம் - பணம் ...!

மனம்
கடலை விட
விசாலாமனது
பணம் -
பிணத்தை விட துருநாற்றமானது

துன்பத்தில்
வாழ்ந்தவனுக்கு 
வாழ்க்கையின் உயர்வு தெரியாது
மகிழ்வு தெரியாது

வசதியில்
வாழ்ந்தவனுக்கு
ஏற்றத் தாழ்வு தெரியாது
பசி கஷ்டம் தெரியாது

படைப்பெல்லாம் இறை படைப்பே
வித்தியாசம்
ஏழை -பணக்காரன்

பணக்கார வாழ்வில்
ஆரோக்கியமான சுகம் இருக்காது
ஏழைகள் வாழ்வில் கோடிப் பணமிருக்காது ...!

மறைத்து வைத்தாலும்
பச்சை கற்பூரம்
வாசம் வீசும் ..!

அதே போல்
உன் நினைவுகளை
ஆசைக் கனவுகளை
மனதில்
மூடி மறைத்தாலும்
(மறைத்துப் புதைத்தாலும் )
மரணம் தடவும் வரை
அது மாறாது மனதில் நிலைத்திருக்கும் ...!

என் சிந்தனைத் துளிகள்
தூவுகின்ற பாக்களில்
நான் சுவாசிக்கின்றேன் உன் எழுத்து .

என் மூச்சுக்களை
கவிதையாக எழுதும் போது 
அதில் உள்ளத்து உணர்வுகளாகி ,
உன்னுயிர் ஊசலாடி
என் பாசத்தை பாக்களாய் வடிக்கின்றது ..!

என் அன்புத் தோழியின் நட்பு
பல்லாயிரம் நட்சத்திரங்களாய் தெரிகின்றன
அதற்குள் அவள் இதயம் முழுப் பிறைபோல் பிரகாசம்
என் உயிராக...
என் சுவாசமாக...
என் மூசசுக்களாக...!
என் இதயமாக ..!

சகீ
உன் நட்பை சுவாசிக்க ஆசை
உலகில் வாழும் வரை அல்ல
மூச்சு அடங்கும் வரை !
உயிர் பிரியும் வரை!

நான் எழுதும் என் கவிதைவரிகள்
படிப்பவர்களை -
சந்தோச்ப் படுத்துகின்றதோ
இல்லையோ யான் அறியேன்
ஆனால்
நீ -
என்னுயிர் தோழியென்...
உறுதிபடுத்திபடுத்தி விட்டது ...!

மனித பிறப்புக்களை
தன் படைப்புக்களாய் நினைக்கிறான்
இறைவன்

உணர்ந்து பார்ப்பதில் .....,
வாழ்ந்து காட்டுவதில்.....,
நம்பிக்கையில்லாதிருக்கின்றான்
மனிதன்

உலக வாழ்க்கை 
வெறுமை
உயிர்
உத்தரவுயில்லாது பிரியும்
சுவாசம் .

மரணம் மட்டுந்தான் உண்மை

மனிதன் ...!

நான் வாழுகின்ற
வாழ்க்கை தான்
என்னை
அடையாளம் காட்டுகின்றன
நான்
எப்படிப்பட்டவர் .என்று

மனிதன் 
மதிப்பதில்லை
ஆடம்பரத்தால்
அதிகாரத்தால்
தலைக்கனத்தால்
வாழுகின்ற
வாழ்கையை

அல்லாஹ்
நாடுவதை நிறைவேற்றுகின்றான்
மனிதன்
கொடுப்பதை கெடுக்கின்றான் ...!

மருந்து மாத்திரைகள் தேவையில்லை
உனது
நாடி நரம்புகள் போதும்
உன்னைப் பற்றிய
தகவல்களைப் பெறுவதற்கு...!
.
இதயத்தின்
துடிப்புகேட்கிறது
எனக்கு
உன் சுவாசத்தின் போது 
.
உன்
பெறு மூச்சுக்களினால்
என் -
பரிசோதனைபேசப்பட்டது

ஆமாம் -
நோயாளி விதியாளியானால் .
வைத்தியர் பேராளி என்று

மண்ணறை தாயின் கருவறையாம்...!

மனித ஆத்மாக்கள் மகிழ்ந்து வாழ்ந்தாலும்-
ஈடில்லை -
அல்லாஹ்வின் அன்புக்கு ...!
அவனது சந்தோசத்துக்கு ....!!

அல்லாஹ்விடம் கையெந்தி பிராத்திக்கும் போது,
மனசு தேடுகிறது அருட் கொடை நாடி

அல்லாஹ் பெரியவன் ((அல்லாஹு அக்பர் )
அவனின்றி நாம் இல்லை

அல்லாஹ் விரும்புகின்றான்
தன அடியார்கள் -
இறை பக்தியோடு வாழ வேண்டுமென்று

எனக்கு கரு அமைத்து
உயிர் கொடுத்து வளர்த்தவன்
அல்லாஹ் ..!

உன்னை தொழுதும் போதும் , வணங்கும்போதும் தான் நான் உணர்கின்றேன்
அல்லாஹ்வின் ரஹ்மத் எப்படி என்று ..!

உன்னை நினைத்து வாழும் எந்த ஆத்மாவுக்கும்
மண்ணில் எக்கவலையுமில்லை

பரிசுத்த மனதோடு -
மனித ஜீவன்கள் வாழ்வது தான்
அல்லாஹ்வின் விருப்பம் .!

தன்னை நினைத்து வாழ்பவர்களுக்கு
ஆபத்தை விட்டும் காப்பாற்றுகின்றான் அல்லாஹ்..!

சைத்தான்களுக்கு அவ்வளவு ஆசை
நல்லடியார்களை தன பக்கம் திசை திருப்புவதற்கு !.

அருள் மழை சொரிய
நல்லடியார்களை தேடி பாக்கின்றான்
வல்ல பெரியோன் அல்லாஹ் ! .

உனக்குஉயிர் கொடுக்கும் போது உள்ள சந்தோசம்
உன்னுயிர் எடுக்கும் போது வருமா உன் பெற்றோருக்கு ...?

மண்ணறை தாயின் கருவறையாம்
கவிஞர்கள் .கவி பாடுகின்றார்கள்

உன்னைபார்த்துக் கொண்டிருக்கும் ,
மலக்குமார்கள் சொல்கின்றார்களாம்
மண்ணில் செய்த நன்மைக்கு
வின்னிலிருந்து கூலி கிடைக்கின்றதாம் என்று 

தடுமல் பிடித்த தும்மல்

சிந்தனைத் துளிகள் 
என் வியர்வை
கவிதையென வடிக்கின்றது
நாசிக்குள் தடுமல் பிடித்த தும்மல் 
.
கவிதை
கட்டுரை
கதை
பாடல்
விமர்சனம்
நாவல் உற்றெடுத்து
பாய்கின்றது
குருதி ஊற்று ...!

ஈரமாகின்றது
முக நூல்
இணையத் தளங்கள் நிரம்பி வடிகின்றது
போட்டி பொறாமைகளால்...!

விமர்சங்களில் தொற்று நோய் பரவி
வாட்டி வதைக்கின்றது
கொசு தொல்லைகள்
பெரிசுகள் தடை
இளசுகள் வளரும் வரை ....!

விதைத்திடும் உலகில் மாற்றம்....!

உப்பு நன் நீருள் வீழ்ந்தால்
உடன் கரைந்தழியுமாப் போல்
ஒப்பிலா நட்பும் பொய்மை
குறுக்கிடில் அழிந்து போகும்

ஒளியது மறைந்து போக
உறைந்தும் இருளைப் போல
வளர்ந்த நல் உறவும் தேயும்
வளரும் சந்தேகத்தாலே ....

ஒரு மொழி பேசும் நல்ல
ஈரின மாந்தர் நம்முள்
பிரிவினை எதனால்....?நல்ல
புரிந்துணர் வற்ற தாலே

"சீதனம்"தன்னைச் சாடி
சீற்றமாய் எழுது வோரும்
காதலை மறந்து "காசைக்"
கண்டிடில் மாறுகின்றார்...!

நெஞ்சினில் அன்பு பாசம்
இறைவனின் மாறா நேசம்
விஞ்சிய கல்வி நாட்டம்
விதைத்திடும் உலகில் மாற்றம்....!

கறுமைத் திரை கிழிய கவிதை கருவாகும்....!

உள்ளதின் விரிப்புகளில்
மதுவாக இனிக்கும்
கலைக் களங்கள்
புதுக் கவித் தளங்கள்....

பேனாவின் சக்தியில்
பிறந்து வரும்
எழுத்துச் சிசுக்கள்
கற்பனைத் தெளிவில்
விரியும்
புதுக் கவிதை பூக்கள்!

ஒருயுக விடிவில்
கலை நோய் பிடித்த
உள்ளங்களின்
வெளியீட்டு நோக்கில்
குணப் படுத்த -
மருந்தாய் மலிந்த
புதுக் கவிதை தொகுதிகள்.....

தளம்பி வீழும்
மரபுகளில்
ஒரு சிறு
வழுக்கலை நீக்கும்
புது வடிவங்கள்!

கசிவுகளாய்
உள்ளத்து ஊற்றுக்களில்
நிறையும் கவிதைப் பதிவுகள்
தனி ரகமாய் ஜொலிக்கும்

விமர்சனம் வீச -
மனப் பூ மலர்ந்து
பாராட்டு மலர்களால்
தூவ....
அதற்குள்
பொன்னாடை போர்வைகளின்
மகிழ்ச்சி பொங்க
இதயம் தடவும்......

கவிதைகளின் பிறப்பு
கலை நயம் சுரந்து
பதிவுகளின் பரப்பில்
நாமங்கள் வீச......

வலிமை இலக்கியத்தின்
ஷேமம் விசாரிக்கும்
சில தளங்கள்!

கால நகர்வில்
கற்பனை வாத
அடித்தளத்தில்
கறுமைத் திரை கிழிய
கவிதை கருவாகும்....!

கவிதை பதிவுகளில்
முளைத்த வித்துக்கள்
நாளை
விருட்சமாகி
மனித வாழ்வின்
ஆழ அகலங்களை
வேரோடிக் களையும்

இலட்சிய நோக்கில்
தாமாக எழுச்சியுறும்
உண்மைச் சொரூபத்தில்
உயர்ச்சி -
காண விழையும்...

தேங்கிக் கிடக்கும்
அறிவின் புழுக்கம்
வேர்த்துப் போக
ஒப்பீட்டளவில்
இவை ஒரே ராகம்!
இது ஒரு -
கொம்பியூட்டர் யுகம்
சர்வதேச பதிவுகளின் தளம்
பதிவுகளோ நவ யுகம்.....!!

மறப்பது,மன்னிப்பது மனிதனின் இயல்பாகும்
அதில் வியப்பில்லையே!
இறப்பது அன்பென இருந்துவிடில்
அதிலிருப்பது மகிழ்வில்லையே ஏன் ..?

உள்ளத்து வேதனைகளை (அனைத்தையும்)
கவிதையில் கொட்டித் தீர்த்துவிடலாம்
மன ஆறுதலுக்கு -
கவிதைதான் வடிகால்

பொறாமை பிடித்தோர் கெட்டவரென் றெண்ணி
வெறுப்பை வெளிப்படுத்து வோர்தம் – மனமெல்லாம்
காலத்தின் போக்கில் மாறுமென நினைத்தால்
பொறுமை தான் மருந்து சொல்லு !

நிம்மதியில்லா மனசுடன் இணைந்திட்டாள் தேவி
சந்தோசமாய் அமையவில்லை வாழ்க்கை - தீச்சுடராய்
எரியும் இல்லறத்துக்காய் நட்பணி செய்ய
அடுக்கியெடுத் தாள் விறகுத் துண்டு !

எமக்கு இல்லை..!

கூரையிலே ஆயிரங்கண் கொளுத்தும் வெயில்
குடியிருக்கும் உல் வீட்டில் மாறி காலம்
வாடையிலே உடலுறைந்து போகும் எங்கள்
வாழ்க்கையெல்லாம் துன்பமாய் மாறிப் போகும்

பாயில்லை படுப்பதற்கு எழுந்து நாங்கள்
பசியாற உண்பதற்கு உணவு மில்லை
நோயில்லா வாழ்வெமக்கு அமைய வில்லை
நொடிப் பொழுதும் எமையின்பம் தழுவ வில்லை

கால் வயிற்ருக் கஞ்சிக்கும் கடும் போராட்டம்
கருணையிலா சமூகத்தில் நாமோர் கூட்டம்
ஏழ்மை நிலை தானெமக்குத் தோழ ராகும்
இம்மையிலே நமது இடம் நரகமாகும்

பசிவரமே மாத்திரிகைகள் உண்போர் வாழும்
பாரினிலே வாழுகிறோம் தனவந்தர்கள்
வசிக்கின்ற வீட்டினிலே நாய் களுண்ணும்
வகையான உணவுகளும் எமக்கு இல்லை

பெற்றெடுத்த செல்வரினைக் கல்வி என்னும்
பெருங் கடலில் நீந்த வைத்துக்கரையில் சேர்க்க
பற்றெமக்கு மிகவுண்டு பணத் துடுப்பு
பகையாகிப் போனதானால் வீணில் வாழ்ந்தோம்

இத்தரையில் எமைப்போன்ற மாந்தர் தம்மை
ஏன் படைத்தான் இறைவனும் உயிரைத் தந்து
நித்தமுமே துயரத்தில் ஆழ்த்தி விட்டு
நித்திரையா செய்கிறான் நம்மைவிட்டு

நித்திரையோ செய்யவில்லை நிமலன் விட்டு
நெறியில்லா மாந்தர்கள் புரியும் சதியால்
இத்தரையில் கிடந்தது நாம் உழலல் எல்லாம்
இனியுந் தான் மாறிடவே வழிகள் காண்போம்

பிறக்கும் போது தெரிவதில்லை
வாழ்க்கை எப்படிஎன்று !
மரணிக்கும் போது புரிவதில்லை
இறப்பு இது தான் என்று ...!

உம்மா -
பிறக்கும் போது,
நான் எதையும் கொண்டு வரவில்லை…
ஆனால்,
இறக்கும் போது ஒன்றை மட்டுமே கொண்டு செல்வேன்…
வாழும் காலம் வரை
நான் தேடிய
அமல்களை மட்டுமே …!

உன்னுறவு ..!

அன்பு காட்டும் உன்னை
நினைத்துப் பார்க்க தவறுவதில்லை
என் மனம்

அன்பு வார்த்தை சொல்லி சந்தோசமாய்
வாழவைத்திடும் என் நாவு

கண்ணீர் துளி தூவி 
நன்றிக் கடன் தீர்க்கத் துடிக்கின்றது

சிறு பொழுதினில் கனவாய் வந்து நிழலாய் தடவி -
உறக்கத்தை விடியலாக்கி விடுகிறாய்..!

சுவாசிக்கின்ற சுவாசத்திலே உயிர் மூச்சு நீயெனக்கு
அன்பைக் காட்டி பாசத்தை சொரிகின்றாய்

மனித நேயத்துக்குள்
விடி வெள்ளியாய் உன்னினைவுகளை உதயமாக்குகிறாய்
உடலையும் உள்ளத்தையும் ஆரோக்கிய்ப் படுத்துகிறாய்

கவலைகள் மறந்து
சந்தோசம் நிறைந்து
மகிழ்சி தொற்றும் போது
விழித்துக்க்கொள்ளும் என் மனம்

உள்ளத்தில் உன்னை நினைத்து …
அல்லாஹ்விடம் பிராத்தனை செய்கின்றது
வரமாய் உன்னுறவு இதமாய் கிடைத்தமைக்கு ..!

பிறப்பு என்பது சாதனையில்லை -அல்லாஹ்வின்
படைப்பின்அற்புதங்கள்
ஏற்றத் தாழ்வு வேண்டாமே - அவை
மனதின் வேறு பாடுகளே 
மறுமை வாழ்வின் அடைக்களமெங்கே -யாரை
நாடிச் செல்வதங்கே
வாழும் வரை நாம் காணல் நீரே  வெறும்-
கண்ணாம் பூச்சி விலையாட்டே ...!

என்தோழி நானெது செய்தாலும் - அதில்

   எக்  குறைகளும்  காண்பதில்லை ;

என்றும் என்உடல் நலக்குறைவை -அவள் 

  சிறிதளவும் தாங்குவதில்லை...!

சகீ

பறப்பதற்கு 

எனக்கு -

சிறகு முளைத்தால்
அது
பறந்து வந்து உட்காரும் இடம் 
உன் அன்னை மடி தான்!

மனசு
உன்னை சந்திக்க
துடிக்கின்றது
நினைவுகளில்

 நீ -

நிழலாடிக் கொண்டேயிருப்பதால் ...! 

என் சுவாசம் கூட
ஒவ்வொரு மூச்சுக்களாய்
உன்னை சுவாசிக்கின்றது 

உன் நினைவு
என்னை
தடவிச் செல்லும் போது!

உள்ளத்து உணர்வுகளில்
நீ-குருதியாகி  

ஓடிக் கொண்டிருக்கிறாய்

என் 

சுவாசித்துக் கொண்டிருந்த மூச்சு
 உன்-
உயிரில் கலந்தது
பாசத்தை தேடி ....!

பிறந்தவுடன் போய்யிருக்கலாம்

மண்ணில் பிறந்து என்னதான் செய்யப்  போகிறோம்
நாம் உலகில்  ..!

இப்போ தான் யோசிக்கின்றேன்
மரணத்தின் பிரிவு 
நம்மை எப்படிவாட்டி வதைக்கும் என்று..!

ஒன்றிணைநது பார்த்திருக்கலாம்

உடன்பிறப்பின்
நன்மை தீமைகளை  ...!

ஒரு பாசத்தின்  பிரிவுக்காக,
வாழ்நாள் எல்லாம் ஏங்கித்தவிக்கும் இதயம்  -

வாழ்க்கை முழுதும் வேதனை தானா ..?

எப்படி பொறுமை தாங்க முடியும்
சுமக்க முடியாத
சோதனை பற்றி ?

நான் -
சுவாசிக்கும் மூச்சில்
சந்தோஷம் இல்லை

உன் -
நினைவுகளை சுவாசிக்கும்
மூச்சில் -
பல கோடி சந்தோஷம் உண்டு ..!

முட்கள் நிறைந்த மலரில் ரோஜா பூ....!

என் தோழி
போட்டி 
பொறாமை
சூது -வாது
பொய் களவு
வேஷம்
நடிப்பு
எதுவுமே அற்ற உறவு !

சத்தியமாக இல்லை
கெட்ட குணம்
அவள் மனம்
மல்லிகை வாசம் !

சுயநல வாதிகள்
சிலர் -
உலா வருகின்றார்கள்

முக நூலில்
நட்பு யென்ற
அடை மொழியில் !

கள்ளமில்லாத
என் சகீ
கருணை காட்டுகின்றாள் !

அவளிடம்
மனம் குளிர
உதவிகள் பெறுகின்றார்கள்

ஆறு கடக்கும் வரை அண்ணன் தம்பி
அதன் பின் நீ யாரோ நான் யாரோயென்று ...!

வாழுகின்றாய் -சகீ
ஏழைகள் இதயத்தை
இறைவனின்
காணலாமென்ன்று !

என்
நாவுகள் வரட்சி யாகின்றன

பாலை வனம் மட்டுமல்ல
உள்ளத்து உணர்வுகளும் !
இதயத்தின் துடிப்புகளும்
மனதின் எதிர்பார்ப்புக்களும்
உன் நினைவுகளும் சேர்ந்து .!

பாசம் பற்றும் பொழியும்

அல்லாஹ்வின்அருட் கொடையால்

துன்ப துயரம் மாறும் ,

மனதில் மகிழ்சி தோன்றும்

திருமறையும் ஒத தூண்டும்

நல்லவர் வாழும் காலம்

வரமாய் சேரும் நிம்மதி

மகிழ்வாய் தொழுகை நாடி

பார்த்திட வருவார் யாரு ?

ஏழைக் கென்று இன்பம்
இருப்பது யாவுந் துன்பம்
கூழையே கண்டால் இன்பம் !
கொடுமை தான் வறுமைத் துன்பம்
நாளையோர் விடிவை எண்ணி
நலமுடன் வாழ எண்ணும்
வாழை போல் ம்டியு மிந்தப்
மாந்தருக் கென்று இன்பம் .?

மாடென உழைத்தே ஈற்றில்
மனத் துயர் மட்டும் மிஞ்சும் !
பாடுகள் பட்டே பின்னால்
பலனது பூ (ஜ் )ஜியம் தான் !
மாடியை நிமிர்ந்து நோக்கும்
மனிதர்கள் இவர்க் ளாலே
மாடிகள் தன்னில் வாழ்வோர்
வதிகிறார் பணத்துக் குள்ளே !

குழு குளுப்பான இல்லம் !
குடித்திட "உயர் ரகங்கள் "
வழு வழுப்பான காரில்
வாழுவர் ,அவர்க்குச்சொர்க்கம்
அழுகையே காணும் ஏழை
அன்னவர்க் இது நரகம்
பழுவான வாழ்க்கைப் பேறு
பார்த்திட வருவார் யாரு ?