என்
அலங்கோலங்களையெல்லாம்
சரிக் கட்டிக் கொள்கிறேன் !
இராக் காலக் கனவுகளில் -
இராக் காலக் கனவுகளில் -
உன் நித்தியா தரிசனம்
அடி சகி
உன் நினைவுகள் என்னில் வளர் பிறை
உன் நினைவாளால் நானுருகி
உடல் மெலிவது
இனி உறுதி .
என் சொந்தக் கவலைகளை யெல்லாம்
விழுங்கி
ஏப்பமிட்டாய்
இனி எனக்கு
உந்தன் கவலைகள் மட்டும் தான் !
பட்டுப் போனதாய்
நான் நினைத்த
என் வாழ்வுச் சோலையில்
பட்டு வண்ண ரோஜாவாய் நீ ...!
சாதித்தவைகள் போக
இன்னும்
சாதிக்க வேண்டியவைகளை
எனக்கு -
நிதர்சனமாக்கியவளே
நீ தான் !
உன் நினைவுகளையே
என் சுவாச முச்சுக்களாய்
உள்லெடுத்துக் கொண்டிருக்கிறேன்
உன் முகம் பார்த்ததில்
உன் முகம் பார்த்ததில்
சுரந்த
நினைவுப் பாலால்
என் பசியே
அடங்கிப்போனது !
உன் மனதின் வாசம்
நான் நுகர்ந்ததில்
நெஞ்சில் நிலைத்தது நேசம்
சகீ ...,
ஒரு கொடியில் பூத்த
இரு பூக்களாய்
இரு பூக்களாய்
நானும் நீயும் !
கடிகார முட்கள்
அசையும் கணப் பொழுதெல்லாம்
உன் நினைவுகள்
என் நெஞ்சக் கடி காரத்தின்
நினைவு முட்களை
அசைக்கின்றன .
அசைக்கின்றன .
செக்கன்கள் நிமிடங்களாகி
மணித்தியாலங்கள் யுகங்களாகும்
வேளை -உன்
நினைவுத் துளிகள்
திக்கர் நாடாவைப் போல
தடங்களைப் பதிக்கின்றன !!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக